Metabole ziekten

Vandaag de dag lijdt een recordaantal patiënten aan metabole ziektes, waaronder obesitas, niet-alcoholische vetleverziekte, diabetes mellitus type 2 en cardiometabole aandoeningen. Een slecht voedingspatroon, een gebrek aan lichaamsbeweging en andere belastende factoren hebben een blijvend negatief effect op miljoenen mensen van over de hele wereld. Daarom wordt het tijd om te zoeken naar nieuwe manieren om onze metabole gezondheid te verbeteren, ziekteprogressie te vertragen en waar mogelijk een betere kwaliteit van leven te bevorderen.

Microbiota en stofwisselingsziekten

Momenteel is er geen duidelijke definitie van metabole gezondheid. Vaak wordt metabole gezondheid omschreven als de afwezigheid van metabole ziekten. Stijgende bloedsuikerspiegels, , triglyceriden, LDL- cholesterol, bloeddruk en buikomvang worden meestal in verband gebracht met verlies van metabole gezondheid en een hoger risico op metabole ziektes. Dit kan uiteenlopen van lichte insulineresistentie tot prediabetes, diabetes type 2 en cardiovasculaire aandoeningen. De basis van deze metabole ziekten vormen vermoedelijk insulineresistentie en laaggradige systemische ontstekingen.

Insulineresistentie

Insulineresistentie is een aandoening waarbij cellen minder gevoelig zijn voor de werking van insuline. De alvleesklier moet dan nog meer insuline aanmaken om de bloedglucosespiegel te kunnen verlagen. Na verloop van tijd is de alvleesklier mogelijk niet meer in staat om te voldoen aan de grote vraag naar insuline en kan prediabetes overgaan tot diabetes type 2.

Laaggradige ontsteking

Een systemische, laaggradige ontsteking staat voor ontstekingsactiviteit van het immuunsysteem op een laag niveau, die zich niet op een specifieke plaats in het lichaam voordoet. In tegenstelling tot kortdurende ontstekingsactiviteit, zoals na letsel of een infectie, is een systemische, laaggradige ontsteking altijd aanwezig. Dat is van invloed op de werking van ons lichaam. Na verloop van tijd ontstaat hierdoor schade en worden fysiologische processen, zoals de insulinesignalering of immuunreacties in toenemende mate verstoord.

Gezonde stofwisseling

Er is sprake van een onderlinge interactie tussen insulinesignalering en ontstekingsreacties. Een systemische, laaggradige ontsteking vermindert de insulinesignalering (bijv. insulineweerstand) en vice versa. Bovendien werken beide systemen ook samen met het darmmicrobioom, waardoor deze systemen gezamenlijk de drie-eenheid vormen voor een gezonde stofwisseling.

Mogelijke rol van probiotica

Gezien de rol van de darmmicrobiota bij metabole ziekten, kunnen doelgerichte probiotische formuleringen klinisch relevant zijn voor het optimaliseren van de metabole gezondheid. Ook kunnen ze insulineresistentie en laaggradige ontstekingen die in verband worden gebracht met de vroege en late stadia van metabole ziekten, specifiek diabetes type 2, positief beïnvloeden.

Uit recente literatuur is gebleken dat de werkzaamheid van probiotica kan leiden tot verbetering van tal van stofwisselingsmarkers. Waaronder HOMA-IR (een maat voor insulineresistentie) en serum-LPS (een maat voor darmdoorlaatbaarheid en en een trigger van ontstekingsreacties).